از منسوخ شدن واژه «مدیریت اداری» در سازمان‌های ایرانی و جایگزینی آن با عبارت پرطمطراق «مدیریت منابع انسانی» بیش از ده سال می‌گذرد. در این مدت، عناوین افراد و واحدها را تغییر داده ولی همت و یا جسارت اصلاح مأموریت، اهداف و فرایندهای آن را کمتر داشته‌ایم.

در حالی شاهد ادامه حیات این واقعیت ناخوشایند هستیم که مدتی است پدیده‌های زیر زنگ خطر را به صدا درآورده‌اند.

کمتر از دو دهه از مطرح شدن مفاهیم «مدیریت و بازطراحی فرایندها» در دنیا می‌گذرد و با وجود ورود زود هنگام آن به ایران ـ با ترجمه نخستین کتاب آقایان همر و چمپی- هنوز نمی‌توانیم تجربه شسته رفته و بارزی را در این حوزه پیدا کنیم. برای اثبات این موضوع می‌توان به حجم پروژه‌های مشاوره مدیریتی تعریف شده، تعداد کتاب‌های ترجمه شده، تعداد کارشناسان متخصص و آگاه و … این حوزه در ایران، اشاره کرد.

مطابق پیمایش انجام شده از سوی شرکت Bain & Company، برنامه ‌ریزی استراتژیک در میان ۲۵ ابزار پرکاربرد مدیریتی، بیشترین استفاده را در شرکت ‌های سراسر دنیا داشته است. از سوی دیگر مطابق نتایج تحقیق مورد اشاره، شرکت ‌های استفاده کننده از ابزارهای مدیریتی، بیشترین رضایت خود را از دو موضوع برنامه ‌ریزی استراتژیک و روش ‌های بخش ‌بندی بازار ابراز نموده ‌اند. این شواهد حاکی از آن است که ….